Efekt Sieci #43 – Jak skutecznie uczyć w dobie rewolucji cyfrowej?

Tema­tem sie­dem­na­ste­go odcin­ka dru­gie­go sezo­nu pod­ca­stu „Efekt Sie­ci” jest rewo­lu­cja cyfro­wa na uczel­niach. W sie­ci wie­lo­krot­nie moż­na spo­tkać się z tezą, że wraz z nadej­ściem pan­de­mii w pol­skiej edu­ka­cji skoń­czył się XX wiek. Czy fak­tycz­nie pan­de­mia wywo­ła­ła rewo­lu­cję w szkol­nic­twie wyż­szym? Jakie wnio­ski z badań pły­ną w tej kwestii?

Wie­dzą eks­perc­ką i wyni­ka­mi swo­je­go bada­nia efek­tyw­nych spo­so­bów edu­ka­cji zdal­nej dzie­li się dr Prze­my­sław Kusz­te­lak (WNE UW), odpo­wia­da­jąc na pyta­nia dr Justy­ny Pokoj­skiej o:
- real­ne szan­se na zaist­nie­nie na pol­skich uczel­niach tak wycze­ki­wa­ne­go prze­ło­mu tech­no­lo­gicz­ne­go,
- kształt rewo­lu­cji cyfro­wej w kon­tek­ście badań dr. Kusz­te­la­ka,
- naj­bar­dziej efek­tyw­ne tech­ni­ki edu­ka­cji zdal­nej,
- spo­so­by mie­rze­nia efek­tyw­no­ści kur­sów oraz spraw­dza­nia któ­re z nich odbie­ra­ne są naj­le­piej przez roz­ma­ite gru­py,
- moż­li­wość prze­nie­sie­nia wnio­sków z badań na innych for­my kształ­ce­nia,
- przy­szłość edu­ka­cji aka­de­mic­kiej – czy zaję­cia sta­cjo­nar­ne jesz­cze powró­cą na uczel­nie? Czy wręcz prze­ciw­nie – e‑learning i kur­sy zdal­ne zosta­ną inkor­po­ro­wa­ne jako pod­sta­wo­we for­my kształ­ce­nia?
- per­spek­ty­wę doświad­czo­ne­go dydak­ty­ka w oce­nie roku zdal­nej edukacji.

„Oso­bi­ście od 10 lat pro­wa­dzę kur­sy e‑learningowe i rze­czy­wi­ście teraz sta­ło się to maso­we. Wyda­je mi się, że ta trans­for­ma­cja bar­dzo nagle nastą­pi­ła, ale jest w trak­cie, postę­pu­je. Nie skoń­czy­ła się, bo mamy jesz­cze mnó­stwo barier, róż­ne­go rodza­ju tech­no­lo­gicz­nych. Oka­zu­je się, że wła­ści­wie wszyst­kie uczel­nie, ale nie tyl­ko uczel­nie, mie­rzą się z róż­ny­mi pro­ble­ma­mi natu­ry tech­nicz­nej. Cho­dzi o moce ser­we­rów, o moc łącz inter­ne­to­wych i tak dalej. Nato­miast ja bym tego nie ogra­ni­czał do edu­ka­cji wyż­szej, dla­te­go, że to cała gospo­dar­ka nie­sa­mo­wi­cie się zmie­ni­ła. Z moich doświad­czeń jest tak, że jesz­cze dwa lata temu po pro­stu nie byli­śmy na to goto­wi i nie mie­li­śmy moż­li­wo­ści zro­bie­nia tego. Dla­te­go, że po pierw­sze nie było moż­li­wo­ści tech­nicz­nych. Kie­dy sta­ra­łem się dwa lata temu pro­wa­dzić na żywo zaję­cia zdal­ne, oka­za­ło się, że kosz­to­wa­ło to jakieś duże pie­nią­dze. Teraz mamy mnó­stwo pro­gra­mów do naucza­nia zdal­ne­go, do tele­kon­fe­ren­cji i wła­ści­wie to wszyst­ko jest za dar­mo. Z dru­giej stro­ny nie było też za bar­dzo chę­ci, jeśli cho­dzi o oso­by. Stu­den­ci aku­rat naj­bar­dziej chęt­nie do tego pod­cho­dzi­li, ale biz­nes – nie­ko­niecz­nie. Oka­zu­je się, że ludzie nie chcie­li za bar­dzo brać udzia­łu w kur­sach e‑learningowych czy zdal­nych, bo mie­li takie poczu­cie, że jed­nak naj­le­piej jest spo­tkać się i bez­po­śred­nio zapy­tać, dopy­tać, posłu­chać. Kon­takt fizycz­ny oka­zał się tu bar­dzo waż­ny. Trze­cia rzecz, bar­dzo cie­ka­wa, biz­nes też nie chciał. Oprócz tego, że jestem wykła­dow­cą na WNE UW, pro­wa­dzę też dużo szko­leń dla firm. Fir­my mówi­ły, że jeże­li zapi­su­je­my na szko­le­nie nasze­go pra­cow­ni­ka, to on musi brać udział sta­cjo­nar­nie, bo ina­czej… chy­ba nie do koń­ca mu wie­rzy­my, że on w tym kur­sie będzie brał udział. Teraz jest zupeł­nie odwrot­nie. To jest niesamowite”

― dr Prze­my­sław Kusz­te­lak, WNE UW