Wioletta Miśkiewicz: Co to jest humanistyka cyfrowa?

20 listo­pa­da 2014 r. odbył się wykład Wio­let­ty Miś­kie­wicz (CNRS / IHPST / Paryż | pro­fe­sor gościn­ny UW)
zatytułowany:
CO TO JEST HUMANISTYKA CYFROWA?

Rewo­lu­cja cyfro­wa w huma­ni­sty­ce to nie tyl­ko ulep­sze­nie maszyn do pisa­nia i zastą­pie­nie listów e‑mailami. Huma­ni­sty­ka Cyfro­wa (Digi­tal Huma­ni­ties) to nie jest też po pro­stu huma­ni­sty­ka zdi­gi­ta­li­zo­wa­na (czy­li biblio­te­ki cyfro­we, repo­zy­to­ria, itd.) lub huma­ni­sty­ka uży­wa­ją­ca infor­ma­ty­ki do pew­nych celów badaw­czych. Rewo­lu­cja cyfro­wa w huma­ni­sty­ce ozna­cza, że źró­dła­mi nauko­wy­mi prze­sta­ją być kon­kret­ne przed­mio­ty (ręko­pi­sy, książ­ki, zdję­cia, par­ty­tu­ry, etc.) lecz sta­ją się nimi ich cyfro­we i kon­sul­to­wal­ne w sie­ci repre­zen­ta­cje. Fakt ten nie­sie ze sobą nie­ocze­ki­wa­ną kon­se­kwen­cję: walo­ry­za­cję kom­pe­ten­cji humanistycznych.

Wio­let­ta Miskie­wicz, absol­went­ka UW (IF); 1986 — dok­to­rat z filo­zo­fii na Sor­bo­nie: „Feno­me­no­lo­gia cza­su, rekon­struk­cja poję­cia per­cep­cji cza­su”, 2000 — pra­ca dok­tor­ska poświę­co­na feno­me­no­lo­gicz­nej kry­ty­ce para­dyg­ma­tu repre­zen­ta­cyj­ne­go w kogni­ty­wi­sty­ce na Uni­wer­sy­tet­cie Paris X . Wie­lo­let­ni pra­cow­nik Archi­wum Hus­ser­la w Pary­żu, obec­nie w Insty­tu­cie Histo­rii i Filo­zo­fii Nauk i Tech­nik (IHPST). W latach 1994–1996 współ­pra­co­wa­ła z Fran­ci­sco Vare­la (CREA). Zało­ży­ciel­ka w 2004 roku Cyfro­we­go Archi­wum Szko­ły Lwow­sko-War­szaw­skiej (elv-akt.net). Koor­dy­na­tor­ka pro­gra­mu Huma­ni­sty­ka Cyfro­wa w DELab UW.