ChatGPT (i inne zastosowania dużych modeli językowych) zmieniają sposób wykonywania pracy umysłowej. Biznes śmiało wykorzystuje jego potencjał na dziesiątki innowacyjnych sposobów, od przygotowywania kampanii marketingowych po analizę treści. Coraz odważniej sięgają po niego nasi studenci, skuszeni sposobnością wygenerowania w kilka sekund składnego tekstu, a i akademicy testują jego możliwości w zakresie przygotowywania sylabusów czy językowego wygładzania materiałów. Uniwersytet musi przygotować się na rewolucję w dydaktyce i badaniach.
Recenzowanych badań dotyczących wpływu sztucznej inteligencji na edukację jest jak na lekarstwo, a te już opublikowane szybko się dezaktualizują. W tym błyskawicznie rozwijającym się obszarze trzeba więc w dużo większym stopniu opierać się na własnych obserwacjach, pre-printach, nieformalnych eksperymentach, rozmowach z nauczycielami akademickimi/studentami oraz teorii nauk społecznych. Nie możemy jednak biernie przyglądać się dynamicznym zmianom wywoływanym przez rozwiązania AI – musimy zacząć dyskusję o możliwych zastosowaniach tej technologii, o zmianach, jakie wywoła w szkolnictwie wyższym, o zagrożeniach, które niesie i sposobach ich neutralizowania. Polskie nauki społeczne są do tej debaty dobrze przygotowane – doświadczyły już kiedyś epokowej zmiany otoczenia badawczego, od autorytaryzmu do demokracji i od gospodarki centralnie planowanej do rynkowej, i znają się na badaniu nowych procesów i transformacji.
Podczas spotkania dr Wojciech Hardy oraz Łukasz Nawaro:
- omówili działanie takich rozwiązań jak ChatGPT oraz czat Bing;
- pokazali jak narzędzia te radzą sobie z testami i egzaminami;
- wskazali w jaki sposób można je wykorzystać do zwiększenia produktywności naukowej;
- zaprezentowali możliwości zastosowania ChatGPT w pracy dydaktycznej, badawczej, naukowej i administracyjnej.
Prezentacja była połączona z krótką dyskusją, podczas której wraz z zaproszonymi gośćmi poszukiwaliśmy odpowiedzi na pytanie, czy i jak powinna się zmienić akademia, aby zapewnić najwyższą możliwą jakość badań i dydaktyki w świecie zdominowanym przez dynamiczny postęp technologiczny. AI może być zamknięta lub otwarta, dostępna dla wąskiej elity lub demokratyczna, tworząca oligarchię lub wspierająca równość, zastępująca człowieka lub wzmacniająca jego kompetencje. To, jaką ją uczynimy, zależy od nas samych.